در قسمت قبل مقدمه ای در باره حق جوئی و اینکه در وادی حق و حقیقت تعصب نسبت به اشخاص و زمانها و مکانها ممنوع است بیان کردیم. اینک در این قسمت به بیان پاره از عقاید و احکام دین زرتشت-دینی که به گفته پیروانش گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک- است. تا معلوم شود این احکام چه میزان غیر منطقی و غیر عقلانی است.
نکته: در بیان احکام ابتدا اصل متن اوستا آورده شده؛ سپس به زبان امروز بازنویسی شده است. خوانندگان محترم می توانند از خواندن عین متن چشم پوشی کرده و مستقیم بروند سراغ بازنویسی شده متن.
