برخی از مردم خصوصاً نسل جوان در مورد
نماز تصوری دارند که نماز برای تشکر از خداست یا تصور میکنند که نماز یک
مناجات عاشقانه با خداست و به همین خاطر و بدلیل داشتن این پیشفرض سوالاتی
در ذهنشان پدید میآید.
برای مثال از جانب برخی مردم علیالخصوص
نسل جوان این سوال مطرح میشود که چرا تمامی مسلمین جهان که زبانهای
مختلفی دارند، باید نمازهای روزانهی خویش را به زبان عربی بخوانند؟ چرا
هر کسی نتواند نماز را به زبان مادری خودش بخواند؟ گاهی اوقات نیز سوال
بدین شکل مطرح میشود که مگر نماز تشکر از خدا نیست؟ اگر تشکر از خداست ما
دلمان میخواهد به زبان خودمان و هر موقع که حال معنوی مناسبی داشتیم و در
شرایط و وضعیت مساعدی بودیم به شیوهای که خودمان میپسندیم از خدا تشکر
کنیم، اما چرا همهی مسلمین باید به زبان عربی و با کیفیتی خاص نماز
بخوانند؟