در مورد آیه شریفه «الْخَبیثاتُ لِلْخَبیثینَ وَ الْخَبیثُونَ لِلْخَبیثاتِ وَ الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ»(النور:26) تاکنون برای خیلی از افراد سوال شده است و این آیه باعث ایجاد شبهه و سوال شده است؛ که اگر آیه این است؛ پس چرا ما موارد نقض زیادی را چه در بین خودمان و بین دوستان و آشنایان چه حتی در موارد تاریخی مانند برخی أنبیاء(ع) و ائمه(ع) می‌بینیم؟ حتی برخی از افراد فراتر از یک شبهه یا سوال عادی در عدالت خداوند متعال برایشان شک ایجاد می‌شود؛ که اگر آیه این است و محتوای آیه این است پس چرا فلان دختر پاک معصوم بقول معروف آفتاب مهتاب ندیده نصیب بهمان پسر لات بی سر و پای که اهل هزار و یک غلط بوده است شده یا بالعکس چرا فلان پسر پاک معصوم عفیف چشم و گوش بسته نصیب بهمان دختر افریته شده است؟ میگویند ما که بطور کل به عدالت خدا شک کردیم و امثال اینطور تعابیر.
إن شاءالله به حول و قوه الهی در این پست توضیحاتی را راجع به این آیه‌ی شریفه و بررسی و تحلیلش عرض خواهیم کرد که اگر دوستان کامل و با دقت بخوانند؛ إن شاءالله این اشکال و شبهه‌شان برطرف شود.
دلیل پدید آمدن این سوال و این شبهه این است که اولاً آیه را به معنای قطعی‌ای که در ذهن دارند؛ تصور کرده‌اند ثانیاً این آیه را ناظر به یک سنت تکوینی حاکم بر عالم خلقت گرفته‌اند. ثالثاً طیب و خبیث را صرفاً در ناحیه مسائل جنسی می‌بینند. و رابعاً این را یک سنت لایتخلف الهی میدانند. که در همگی موارد مناقشه وجود دارد.
اما توضیح بیشتر مطلب:
1
